فرزندان نور

وقتی ایمان می‌آوریم بايد برای نبرد روحانی مهيا باشيم. کمربند حقيقت، زرۀ عدالت، کفش آمادگی برای اعلام انجیل، سپر ایمان، کلاه‌خود نجات و شمشیر روح، سلاح‌های خدا برای این جنگ روحانی هستند.‏

مسیح سر کلیسا و کلیسا بدن مسیح است. خدا شوهر را سر و زن را بدن مقرر داشته است و آنها باید همانند مسيح و کليسا نسبت‌به هم رفتار نمایند و مطابق کلام خدا فرزندان خود را تربیت کنند.‏

مسیحیان باید به شکلی در دنیای تاريک زندگی کنند که مردم دنیوی نور آنها را ببینند. سخن زشت و شوخی‌های بی‌مزه شایستۀ ایمانداران نیست بلکه باید از خوبی‌های خدا سخن بگویند و شکرگزار باشند.‏

وقتی به مسیح ایمان می‌آوریم شخصیتی تازه می‌یابیم، اما خصوصیاتی از زندگی گذشته مانند دروغ و خشم، دزدی و نفرت و چیزهای دیگر هنوز با ما هستند که باید از خود دور کنیم و بیشتر شبیه مسیح شویم.‏

ما در جنگ روحانی هستیم و باید مبارزه کنیم. دعا، اسلحۀ نیرومندی می‌باشد که خدا به‌دست ما داده است. مسیح با فرستادن روح‌القدس بر کلیسا، اشخاصی را تعیین و تجهیز نموده تا کارهای او را ادامه دهند.‏

راز الهی یا نقشۀ مخفی خدا این بود که در‌زمان‌حاضر، قومی برگزیده از تمام اقوام و ملتها تشکیل شده و کلیسا خوانده می‌شود. کلیسا بدن مسیح، عروس مسیح و خانۀ خدا نامیده شده است.‏

ما قبل‌از ایمان به مسیح، ازنظر روحانی مرده و مطیع شیطان و اسیر شهوات جسم و همچنین فرزندان غضب بودیم. در‌اثر ایمان به مسیح، او ما را زنده کرد و برخیزانید و در جای‌های آسمانی با مسيح نشانید.‏

ما با درک انجيل و ایمان آوردن به مسیح، توسط روح‌القدس که همچون بیعانه‌ای به ما عطا شده است مُهر می‌شویم. مسیح سر کلیسا می‌باشد و ما ایمانداران مسيحی اعضای بدن مسيح هستیم.‏

خدا ما را انتخاب کرد تا مقدس باشیم و این قدوسیت فقط در مسیح میسر است. ما ایمانداران، توسط خون مسیح بازخرید شده‌ایم و میراث خدا هستیم و ازطریق تولد تازه فرزندان کبیر و بالغ خدا می‌باشیم.‏

رسالۀ افسسیان یکی از رساله‌های مهم پولس می‌باشد که از زندان نوشته شده است. این رساله از دو بخش تشکیل شده است. بخش اول، تعلیمی و آموزه‌ای و بخش دوم، مربوط به رفتار و سلوک یک ایماندار است.‏

هنری به شهرهای مختلف رفت تا با فتحعلی شاه دیدار کند، اما میسر نشد. سفیر انگلستان به او قول داد که نسخه‌های عهد جدید را به شاه و ولیعهد خواهد داد. سرانجام هنری در راه سفر به استانبول درگذشت.‏

هنری، با مردم بحث و گفتگو می‌کرد و در ۵ اسفند سال ۱۸۱۲ ترجمۀ عهد جدید را به‌پایان رساند. او دو نسخه از ترجمه را برای فتحعلی شاه و ولیعهد او و چند نسخه را هم برای ارسال به چاپ‌خانه‌ها آماده کرد.‏

هنری به شیراز رسید. آن زمان فتحعلی شاه بر ایران سلطنت می‌کرد. هنری در شیراز، مهد شعر و ادب فارسی به‌نزد جعفر علی خان رفت. او به‌انجام هدفش که ترجمۀ انجیل به فارسیِ روان بود مشغول شد.‏

هنری، با کشتی عازم هند شد و در کشتی، مسافران را خدمت و محبت کرد. در هند او به مراسم کلیسایی برای نظامیان انگلیسی و خدمت و مشارکت با مردم فقیر هند مشغول بود و سرانجام عازم شیراز شد.‏

هنری با خواندن و شنیدن سرگذشت کشیشان فداکار، تصمیم خود را گرفت تا به هندوستان برود و در آنجا خدمت کند. این تصمیم هنری ازنظر مردم، کاری احمقانه و ‌دور از عقل بود.‏

هنری مارتین، در خانواده‌ای فقیر و بسیار مؤمن زندگی می‌کرد. او روحیۀ آرام و احساسات ظریفی داشت و زمانی که در مقطع فوق لیسانس تحصیل می‌کرد تصمیم گرفت وارد خدمت کلیسا شود.‏

فرزند‌خواندگی، امتیازی عالی اما مستلزم تعهد است. بزرگترین مسئولیت فرزند خدا همکاری با خدا برای رشد در مسيح است که به‌وسيلۀ دعا، مطالعۀ کلام، عضويت در کلیسا، خدمت و بشارت حاصل می‌شود.‏

هر مسیحی، فرزند خدا است و از رابطۀ صمیمی و مطمئن و ایمن با پدر آسمانی خود بهره‌مند می‌باشد. سکونت روح خدا در ما ایمانداران، بزرگترین امتیازی‌ست که خدا به ما عطا کرده است.‏

لوتر در زمانی که توسط پرنس فردریک پنهان شده بود، عهد جديد يا انجيل و سپس عهد عتيق يا تورات را به زبان آلمانی ترجمه کرد. مارتین لوتر در روز ۱۸ فوریۀ سال ۱۵۴۶ وفات یافت و در ویتنبرگ به خاک سپرده شد.‏

دکتر مارتین لوتر اعتراض خود را به کلیسای کاتولیک در ۹۵ ماده عنوان کرد. پاپ که تحمل این اعتراضات را نداشت دستور بازجویی علنی او را صادر کرد. لوتر وارد مبارزه‌ای تمام عیار شد.‏

مارتین لوتر پس از تجربۀ عجیب رعد و برق قول داد که به یک راهب تبدیل شود و از آن زمان به بعد تمام وقت خود را در صومعه و دانشگاه الهیات می‌گذراند و در آن سال‌ها با حقیقت کتاب مقدس آشنا شد.‏

مارتین در ۱۴ سالگی که اوضاع مالی خانواده‌اش بهتر شده بود برای تحصیلات دبیرستان و دانشگاه از خانواده جدا شد. در طول این مدت تجربه‌های عجیبی کسب کرد و حتی مرگ را در یک قدمی خود دید.‏

در زمان تولد مارتین لوتر کلیسای کاتولیک، احکام انسانی را به جای کلام پُر‌مهر مسیح تعلیم می‌داد. با نگاه به زندگی، تولد و شرایط خانوادگی و تحصیلی لوتر، او را بهتر خواهیم شناخت.‏

برای درک بهتر از زندگی و کار مارتین لوتر رهبر نهضت پروتستان، باید اوضاع و احوال جامعۀ اروپا در آن زمان را بررسی کرد. در قرون وسطی مسیحیت بسیار دور از تعالیم حقیقی عیسی بود.‏

هفتمین گفتار مسیح، این اصل در زندگی را به ما یاد می‌دهد که بار نگرانی و تمام جزئیات زندگی خود را به خدا بسپاریم و با اعتماد کامل به پدر آسمانی در همۀ جنبه‌های زندگی تسلیم او باشیم.‏

پنجمین گفتار عیسی به ما یاد می‌دهد مغرور نباشیم و با فروتنی نیاز‌های خود را به دیگران ابراز کنیم. و در ششمین گفتار، وقتی مسیح فرمود تمام شد، یعنی او به کمال کار نجات بشر را به‌اتمام رسانيد.‏

مسیح در تمام سختی‌ها سکوت کرده بود اما چیزی دردناک‌تر اتفاق افتاد که سکوتش را شکست. وقتی بار گناهان انسانها بر دوش مسیح بود، پدر روی خود را از او برگرداند.‏

سومین گفتار مسیح به مادرش مریم مربوط می‌شود. او زمانی که می‌بایست بار تمام گناهان جهان را بر دوش بکشد، محبت فداکارانۀ خود را، با توجه نشان دادن به رنج مریم از خود بروز می‌دهد.‏

مسیح در حال مرگ بر صلیب نیز شخصیت و هدف و تعهدش را بر ما نمایان ساخت. او در همان لحظه‌های پایانی، راهزنی که از او طلب نجات و آمرزش می‌کند را به سمت فردوس هدایت کرد.‏

اولین کاری که مسیح بر صلیب کرد دعا برای دشمنانش بود. او رحمت خدا را طلبید نه غضب او را. پس ما نیز باید با قلب بخشنده نسبت به کسانی که به ما بدی کردند زندگی کنیم و برای نجاتشان دعا کنیم.‏

مسیح هفت سخن بر روی صلیب فرمود. اولین آنها این بود که پدر آنها را ببخش، چون نمی‌دانند چه می‌کنند. مسیح اصل مهمی از شخصیتش را در این گفتار برای ما آشکار می‌کند.‏

ما در مقام شاگرد مسیح باید آماده شویم تا آموخته‌های خود را در معرض ارزیابی قرار دهیم و ثابت کنیم که درس خود را به‌خوبی آموخته‌ایم. در این صورت قادر خواهیم بود رسالت خود را به‌انجام رسانیم.‏

شاگرد مسیح، میدان وسیعی برای دویدن به سوی کمال در پیش دارد و باید در این مسیر رشد کند. شاگرد مسیح باید با عزمی راسخ در شناخت مسیح، خصوصیات والای انسانی و روابطش با دیگران رشد کند.‏

بهترین وسیله برای شناخت مسیح و آموختن او انجیل مقدس می‌باشد. آنچه که هر شاگردی برای شناخت مسیح نیاز دارد در انجیل وجود دارد. مسیح درس ما است و کتاب مقدس و دعا وسایل آموزشی ما هستند.‏

در مکتب مسیح درس و معلم خود او است. شاگرد باید استاد را بیاموزد و به شباهت او در‌آید. درس ما خود عيسی مسيح است.‏

در مکتب مسیح مقررات خاصی وجود دارد. شاگرد مسیح باید مطیع باشد و نظم و انضباط داشته باشد. او باید بداند که در زمینۀ پیشرفتش در مقابل استاد خود مسیح، پاسخگو و مسئول است.‏

شاگردی در مکتب مسیح شهریه دارد. زیر پا گذاشتن منافع شخصی و فراموش کردن خویشتن و پرداختن به خواست و ارادۀ خدا و نیازهای سایر انسان‌ها، شهریۀ این مکتب است.‏

شرایط اصلی برای شاگردی مسیح، توبه و ایمان است. ما با توبه و ایمان از قلمرو دشمنی و بی‌تفاوتی نسبت به خدا، وارد قلمرو خدا می‌شویم و اعتقادات و رفتار جدیدی را پیشۀ خود می‌سازیم.‏

یکی از مهمترین کارهای مسیح در طول رسالت خود بر زمین تربیت شاگردان بود. وظیفۀ رساندن مژدۀ نجات و تربیت و شاگرد سازی به عهدۀ شاگردان عیسی می‌باشد. این وظیفۀ همۀ ایمانداران است.‏

در عیسی مسیح هر کس که مایل باشد می‌تواند برنده باشد. در‌واقع تنها راه بازنده شدن این است که با ارادۀ خدا مخالفت کنید. هر کس ارادۀ خدا را انجام دهد تا به ابد زیست خواهد کرد.‏

اگر از انجام وظایف محوله از طرف خدا غفلت نماییم، از راه او منحرف خواهیم شد. اما اگر خودمان را در اختیار خدا قرار بدهیم و در پی انجام ارادۀ او باشیم، خدا زندگی ما را پر‌شکوه می‌سازد.‏

وقتی در نقشه و ارادۀ خدا قرار داریم امکان دارد با سختی‌ها و مشکلات مواجه شویم. نگران نباشید این وضعیت‌ها برای رشد ما هستند. با صبر و ایمان در پی درک نقشۀ الهی باشید.‏

وقتی در راه‌های خود قدم برداریم هیچ‌گاه آرامش نخواهیم داشت. مسلط بودن آرامش الهی در وجود ما می‌تواند بر این موضوع دلالت کند که ما تحت ارادۀ خدا زندگی می‌کنیم.‏

خدا هیچ‌گاه یک ایماندار را به انجام خدمتی دعوت نمی‌کند بدون اینکه او را برای آن خدمت مجهز سازد. خدا در انجام اموری که ما فکر می‌کنیم برای آنها استعداد نداریم به ما کمک خواهد فرمود.‏

ما نباید به عقل انسانی خود متکی باشیم. تمام تصمیمات ما ایمانداران باید با کلام خدا هماهنگی داشته باشد و پیوسته تحت ارادۀ خدا زندگی کنیم.‏

امروزه ما حضور دائمی روح‌القدس را در قلبمان و کلام مکشوف شدۀ الهی را داریم و دیگر نیازی به خواستن علامت از خدا نیست. اما خدا از خواب و رویا هم برای آشکار کردن اراده‌اش استفاده می‌کند.‏

ما ایماندارانِ به مسيح، باید به خدا اعتماد کامل داشته باشیم و هر تصمیمی را با توجه به کلام مقدس او و هدایت روح‌القدس بگیریم. بدون شک نقشۀ خدا برای زندگی ما، بهتر از نقشه‌های خودمان است.‏

مطالعۀ کتاب ‌مقدس و دعا و روزه، ما را کمک می‌کنند تا درک بهتر و کامل‌تری از ارادۀ خدا و نقشۀ الهی در زندگی‌مان داشته باشیم.‏

ما ایمانداران درمورد هیچ چیز نباید نگران باشیم بلکه باید در حضور خدا وقت صرف کنيم و در دعا تمام مشکلاتمان را با او در میان بگذاریم. این همان چیزی است که خدا در انتظار آن می‌باشد.‏

روح‌القدس ایمانداران را هدایت می‌کند و این هدایت با تعالیم کتاب مقدس هماهنگی دارد. اما عوامل دیگری هم هست که ما را به راههای نادرست هدایت می‌کند، به همین علت، هر هدایتی از جانب خدا نیست.‏

ما مسیحیان از طریق اجرای احکام و اصولی که در کتاب مقدس یافت می‌شود، می‌توانیم زندگی درست و عملکردی مورد قبول خداوند داشته باشیم.‏

ما ایمانداران با مطالعۀ احکام مقدس، می‌توانیم به ارادۀ خدا پی ببریم و تصمیمات صحیح و خوب در زندگی خود بگیریم.‏

ارادۀ خدا برای هر مسیحی این است که پیوسته مژدۀ نجات را با گم‌شدگان در میان بگذارد. پاک و مقدس، شکرگزار، مطیع، و همیشه از روح‌القدس پُر باشد.‏

ما باید در زندگی اولویتهای الهی را در نظر داشته باشیم. اولین اولویت نجات گم‌شدگان است، ما باید نقشۀ نجات را با دیگران در میان بگذاریم. و دومین اولویت این است که پیوسته از روح‌القدس پُر باشیم.‏

ما ایمانداران باید در پی فراگیری کتاب مقدس باشیم. تنها از طریق کلام خدا می‌توانیم تحت هدایت الهی قرار بگیریم و ارادۀ خدا را در زندگی خود درک کنیم.‏

ایمانداران باید فکر خود را از کلام خدا پُر بسازند و مطابق آن زندگی کنند، تنها در این صورت می‌توانند مطمئن باشند که تحت هدایت الهی به‌‌سر می‌برند و ارادۀ خدا را انجام می‌دهند.‏

خداوند می‌خواهد که ما ایمانداران پیوسته وجودمان تغییر کند و بیشتر شبیه مسیح شویم، در این صورت می‌توانیم مطمئن باشیم که خود را کامل تسلیم خدا کرده‌ایم و تحت ارادۀ او زندگی می‌کنیم.‏

خدا مایل است که هر یک از ایمانداران به عیسی مسیح، وجود خودش را به طور کامل به خدا تسلیم کند و ارادۀ خود را تحت ارادۀ خدا قرار دهد.‏

خدا تمایل دارد که هر فرد مسیحی، تمام زندگی خود را به طور کامل در اختیار او قرار دهد و بگذارد که خدا از آن شخص برای انجام ارادۀ خود استفاده کند.‏

ما ایمانداران به مسیح باید پیوسته در شناخت خدا پیشرفت کنیم، چون هرچه بیشتر خدا را بشناسیم بهتر می‌توانیم به او اعتماد کنیم و نقشۀ او را در زندگی خود پیروی نماییم.‏

خدا به صورت تدریجی و قدم به قدم ما را از نقشه‌ای که برای زندگی‌مان دارد با‌خبر می‌سازد و به ما کمک می‌کند تا از نقشۀ او پیروی کنیم.‏

خداوند شبانی نیکوست. او در همه حال به عهد خود وفادار است و وعده‌هایش بسیار محکم است. او به ما وعده داده که ما را رهبری و راهنمایی خواهد کرد و ظلمت را به نور مبدل خواهد ساخت.‏

خدا مایل است در هر مورد با او صحبت کنیم. او به تمام جزئیات زندگی ما و امور جهان توجه دارد و از همه چیز برای خیریت ما استفاده می‌کند.‏

خدا برای زندگی هر یک از فرزندان خود نقشه‌ای مشخص و عالی دارد. آیا شما به نقشه‌ای که خدا برای زندگی‌تان طراحی کرده پی برده‌اید و از آن پیروی می‌کنید؟

مسیر زندگی ایماندارانِ به عیسی مسیح توسط خدا تعیین گردیده است، خدا مایل است که هر یک از ما در این مسیر قدم برداریم.‏

بر طبق کلام خدا زندگی انسان محدود به این دنیا نیست. روح ایمانداران در آسایش و در حضور خدا خواهد بود و تا ابد در بهشت خدا زندگی خواهند کرد و آینده‌ای پرشکوه خواهند داشت.‏

خداوند ما عیسی مسیح فقط دو آیین را به صورت مشخص برای کلیسا مقرر فرمود، یکی تعمید و دیگری عشای ربانی. عیسی از شاگردان خواست که عشای ربانی را به یادبود او انجام دهند.‏

هر ایماندار باید عضو یک کلیسای محلی باشد و با ایمانداران راستین ارتباط و مشارکت داشته باشد. کلیسای محلی محیطی مناسب را برای تغذیه و رشد و مشارکت و خدمت ایمانداران فراهم می‌کند.‏

خدا همه چیز را زیر پای مسیح نهاد و او را رأس کل کلیسا ساخته است. کلیسا سرآغاز و مقدمۀ ملکوت خدا در این جهان می‌باشد.‏

کلیسا، جمع ایماندارانی است که با یکدیگر رابطه دارند و هدف آنها به‌هم مرتبط است. کلیسا یعنی بدن مسیح و ایمانداران واقعی باید جای خود را در این بدن بیابند و برای پیشرفت ملکوت خدا متحداً عمل کنند.‏

اگر کاملاً زندگی خود را به روح‌القدس بسپاریم او به ما کمک خواهد کرد که تسلیم وسوسه و گناه نشویم و پیروزمندانه زندگی کنیم. او در پیکار با نفس ما را یاری می‌دهد و پیروز می‌سازد.‏

خدا واحد است، اما در این وحدانیت و یگانگی خود دارای سه شخصیت متمایز می‌باشد. خدای پدر، پسر خدا و روح‌القدس. روح‌القدس نگه‌دارنده و قوام بخشندۀ نظام هستی است.‏

شخصی که به عیسی مسیح ایمان می‌آورد و نجات می‌یابد از نظر خدا پاک و مقدس به‌حساب می‌آید. او باید در اعمال و رفتار خود نیز این پاکی و قدوسیت را به‌عمل آورد.‏

رابطۀ ما ایماندارانِ به مسيح با خدا تحت ضوابط و مقررات و شریعت نیست، بلکه رابطۀ ما بر مبنای محبت است. خلقت تازه یا تولد دوباره نخستین موهبتی است که در اثر نجات، نصیب شخص ایماندار می‌گردد.‏

انسان برای رهایی از هلاکت ابدی نیاز به نجاتی دارد که خدا برای انسان فراهم کرده است. او باید با توبه از گناه و ایمان به مسیح خداوند به سوی خدا بازگشت کند و این نجات را دریافت نماید.‏

کسی که می‌خواهد نجات و رستگاری را حاصل نمايد، بايد از گناه توبه کند و به عيسی مسيح که در راه گناه انسان بر روی صليب مرد و روز سوم زنده شد ايمان بياورد.‏

خدا بر‌اساس فیض خود ازطریق عیسی مسیح، نجات بشر را فراهم ساخته‌ است. سهم هر انسان برای بازگشت و دریافت نجات و حیات جاويدان، ایمان و اعتماد به مسیح و کار عظیم او بر صلیب می‌باشد.‏

همه، گناهکارند و برای رهایی از گناه و حاکمیت شیطان، به نجات‌دهنده احتیاج دارند. خدا به‌وسيلۀ مسیح نجات را برای انسان گناهکار مهیا ساخت، تا هرکس به مسیح ایمان بیاورد نجات و حیات جاويدان يابد.‏

انسان با ارادۀ آزاد، حاکمیت شیطان را پذیرفت و این باعث مرگ روحانی او گردید. برای نجات انسان لازم بود که ابتدا خدا راهی مهیا سازد و سپس انسان با قبول نقشۀ خدا، این هديۀ نجات را دریافت کند.‏

مسیح، ازلحاظ روحانی پسر خداست و مانند خدای پدر، ازلی و ابدی می‌باشد. مسیح آفرینش را از جانب خدای پدر تحقق بخشید و وقتی طبق ارادۀ پدر به این جهان آمد، خدای کامل و انسان کامل بود.‏

انسان با بررسی اسامی و صفات خدا در کتاب مقدس، می‌تواند خدای حقیقی را بیشتر بشناسد. خدا واحد است، اما در بطن این وجود واحد و یگانه، سه شخص متمایز يعنی پدر، پسر و روح‌القدس وجود دارد.‏

کتاب مقدس دارای دو بخش عمده به نام عهد عتیق و عهد جدید است که در مجموع شامل شصت و شش کتاب می‌باشد. خدا در کتاب مقدس، شخصیت، اراده و نقشۀ نجات خود را بر بشر آشکار ساخته است.‏

دلایل متعددی وجود دارند که ثابت می‌کنند، عهد عتیق و عهد جدید به‌هیچ‌وجه تحریف نشده‌ است و در تمام طول تاریخ، خدا از کلام الهام شدۀ خویش محافظت نموده ‌است.‏

کتاب مقدس تنها مرجع و پایۀ ایمان و اعتقادات مسیحی است. خدا کلام خود را به‌طور مستقیم به نویسندگان کتاب مقدس الهام فرمود، تا از هر خطا و اشتباهی مصون و محفوظ باشد.‏

ارادۀ خدا برای ما این‌است‌که به فرستادۀ او، یعنی عیسی مسیح خداوند ایمان بیاوریم و ازطریق خون مسیح پاک و تقدیس گردیم. ما ایمانداران، با دعا و ماندن در مسیح، می‌توانیم بر وسوسه‌های شیطان پیروز شویم.‏

دعا ورزش روح است و یکی از مهم‌ترین وظایف ایمانداران می‌باشد. دعا فرصتی است که ایماندار با تمام وجود خود با خدا تماس حاصل کرده و با او ملاقات کند. همچنین دعا قادر است مسیر وقایع را تغییر دهد.‏

کتاب مقدس، خدای حقیقی را به ما معرفی می‌کند. خدا روح است و ناديدنی می‌باشد، اما خدا قادر است تا برطبق ارادۀ خود جسم گردد و در ميان ما ساکن شود و عيسی مسیح، چهرۀ ديدنی خدای ناديده است.‏

شهادت زندگی شخصی که در خانواده‌ای ارمنی در ایران زندگی می‌کرد و در اردیبهشت سال هزار و سیصد و یازده، با خواندن جزوه‌های بشارتی که مادرش برای او ارسال کرده بود به مسیح ایمان می‌آورد.‏

مسیح با خون پاک خود ما را از لعنت و اسارت گناه آزاد ساخت، تا بتوانیم به حضور خدای قدوس داخل شویم و با خدا رابطۀ دوستانۀ بی‌نظیری داشته باشیم و در آغوش خدا زندگی کنیم.‏

ما بدون مشارکت با خدا، نمی‌توانیم در تقدیس پیشرفت کنیم. عالی‌ترین امتیاز هر فرزند خدا، ماندن در حضور خدا، شکرگزاری از برۀ خدا عيسی مسيح و لذت بردن از مشارکت با خدا می‌باشد.‏

وقتی به مسیح ایمان می‌آوریم، خون مسیح باعث نجات، آشتی با خدا، پاکسازی و تقدیس ما می‌شود تا با خدا دوست و همکار شویم. تقدیس ما توسط خون مسیح، به‌معنای جدا سازی و مشارکت با خدا می‌باشد.‏

بزرگترین تأثير خون مسیح، پاک نمودن گناهان و آشتی دادن ما با خدا است. در عهد جدید عمل پاکسازی ظاهری نیست، بلکه باطنی، قلبی و همه‌جانبه می‌باشد.‏

خدای قضاوت و خدای رحمت در سراسر کتاب مقدس ديده می‌شود. خدا حکیم است و می‌داند چه کسی به داوری و تنبيه و چه کسی به رحمت نیاز دارد، پس ما نیز باید این روح تشخیص را از روح‌القدس بطلبيم. ‏

تمام کتاب مقدس توسط روح‌القدس الهام شده‌است. روح‌القدس بی‌ایمانان را درمورد گناه، عدالت و داوری متقاعد می‌سازد تا به مسیح ایمان بیاورند. روح‌القدس در ایمانداران ساکن می‌گردد و آن‌ها را مُهر می‌کند.‏

روح‌القدس همانند خدای پدر و پسر، یک شخص است و دارای الوهیت می‌باشد. صفات، اسامی و سمبل‌های به‌کار رفته دربارۀ روح‌القدس در کتاب مقدس، به ما کمک می‌کنند تا بیشتر او را بشناسیم.‏

ما ایمانداران نباید از دعا کردن در نام مسيح غافل شویم، بلکه باید در هر شرایطی به خدا توکل کنیم و مشکلات خود را با او در‌میان بگذاریم. دعا اسلحه‌ای بسیار قوی دربرابر شیطان و وسوسه‌ها می‌باشد.‏

برای این‌که دعای ما مستجاب شود، باید اصولی را در زندگی و دعای خود رعایت کنیم. هر ایماندار باید برنامۀ مرتبی برای دعا داشته باشد و در‌وقت صحبت با پدر آسمانی، برای احتیاجات دیگران نیز دعا کند.‏

دعا، صحبت با خدای زنده و حقیقی است. فقط کسانی قادر هستند با پدر آسمانی رابطۀ مستقیم داشته باشند و خدا را با روح و راستی عبادت کنند، که به‌واسطۀ ایمان به مسیح از گناهان‌شان پاک شده باشند.‏

مسیح بعد از قیام از مردگان، خود را بر شاگردان ظاهر ساخت و در سه مورد به آنها سلام داد. سلام اول آرامش و آشتی با خدا بود، سلام دوم سلام مأموریت و سلام سوم از اطمینان و ایمان سخن می‌گفت.‏

کسانی‌که به مسیح ایمان می‌آورند، قدرت قیام مسیح زندگی آن‌ها را تغییر می‌دهد و در قیامت اول، زنده خواهند شد و بدن‌هايی جلال یافته و غيرفانی مانند بدن مسیح خواهند یافت.‏